រឿងហង្សនិងអណ្តើក

ហង្សពីរនិងអណ្តើកមួយជាមិត្តភ័ក្តិចិត្តមួយថ្លើមមួយឯកភាពគ្នាល្អណាស់។ថ្ងៃមួយហង្សទាំងពីរបានទៅស្នើជាមួយអណ្តើកថាក្លើអើយ! យើងទាំងពីរគិតពាំនាំឯងទៅដាក់ក្នុងត្រពាំងមួយមានទឹកច្រើនត្រីទៀតសោតក៏ល្មមរស់បាន អណ្តើកឆ្លើយថា យើងទៅណាបាន មាឌតូចជើងខ្លីលូនវាកខ្វេសកខ្វាសយឹតៗទ្រើកៗបែបហ្នឹង។ ហង្សពន្យល់អណ្តើកថាយើងយកកំណាត់ឈើរឹងប៉ឹងមាំមួនមួយកំណាត់យើងទាំងពីរនាក់ខាំកំណាត់ឈើទាំងសង្ខាងអណ្តើកឯងវិញខាំកំណាត់ឈើត្រង់កណ្តាលឲ្យជាប់តមមាត់កំនិយាយអ្វីឲ្យសោះ។ អណ្តើកក៏ព្រមតាមយោលបល់ហង្ស, ហង្សចាប់អនុវត្តន៍ករណីយកិច្ចរបស់ខ្លួនពាំនាំអណ្តើកទៅដល់មុខព្រលានព្រះបរមរាជវាំងស្តេច ក្មេងក្មាងតូចតាចក្រឡេកមើលទៅលើ ឃើញហង្សពីរពាំអណ្តើកមួយក៏ស្រែកហ៊ោរកញ្ជ្រៀវថា ហង្សពាំអណ្តើកៗល្អមើលមែន។ ឯអណ្តើកវិញទប់មាត់មិនជាប់ក៏ស្រែកជេរថា ទើសក្បាលម៉ែឪឯងពីកាលណាអាចំកួត! ស្រាប់តែរបូតមាត់ធ្លាក់មកក្រោមប៉ះទង្គិចនឹងថ្មបែកស្នូកខ្ទេចម៉ត់ដូចជាកន្ទក់ នេះជារឿងមិនតមមាត់ មិនអត់ធ្មត់៕

ថ្ងៃសុក្រ១០រោចខែបុស្ស ឆ្នាំមមែបញ្ចស័ក ព.ស.២៥៤៧ ត្រូវនឹងថ្ងៃទី១៦មករា គ.ស.២០០៤៕