រឿងមនុស្សខ្វាក់ប្រាំមួយនាក់

សម័យថ្ងៃមួយមានព្រះមហាក្សត្រ១អង្គមានប្រាជ្ញាឈ្លាសវៃកើត
អផ្សុកអប្បសាន្តក្នុងព្រះទ័យទ្រង់បានប្រើអាមាត្យឲ្យដើរទៅរកមនុស្សខ្វាក់អំពីកំណើតឲ្យបានប្រាំមួយនាក់ដើម្បីចរចារឿងកំប៉ិកកំប៉ុកលេងក្នុងព្រះបរមរាជវាំង។ ព្រះរាជាបានឲ្យគេយកដំរីស្តមួយមកឈរនៅពីមុខមនុស្សខ្វាក់ទាំងប្រាំមួយនាក់នោះរួចហើយក៏ទ្រង់បង្គាប់ឲ្យស្ទាបដំរីនោះម្នាក់ម្តងៗ ។មនុស្សខ្វាក់ទីមួយស្ទាបចំជើង ក៏និយាយថាដំរីមានរាងដូចសសរផ្ទះ
។ មនុស្សទីពីរស្ទាបចំកន្ទុយក៏និយាយថាដំរីមានរាងដូចអំបោស“បោសផ្ទះ”។ មនុស្សខ្វាក់ទីបីស្ទាបចំស្លឹកត្រចៀកក៏និយាយថាមានរាងដូចចង្អេរអុំ។មនុស្សខ្វាក់ទីបួនស្ទាបចំត្រង់ពោះក៏និយាយថាមានរាងដូចធុងកាវស៊ូ។ មនុស្សខ្វាក់ទីប្រាំស្ទាបចំត្រង់ក្បាលក៏និយាយថាមានរាងដូចពាងដាក់ទឹក។ មនុស្សខ្វាក់ទីប្រាំមូយស្ទាបត្រង់ភ្លុកក៏និយាយថាមានរាងដួចទំពក់រនាស់។ មនុស្សខ្វាក់ទាំងប្រាំមូយនាក់នោះមកអង្គុយពិភាក្សាគ្នាថាតើដំរីមានរូបរាងដូចអ្វីនោះគ្មានអ្នកណាម្នាក់យល់ស្របតាមគំនិតអ្នកណាម្នាក់បានឡើយរហូតដល់កើតជម្លោះទាស់ទែងគ្នាយ៉ាងខ្លាំង៕

ថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ ១កើតខែបុស្ស ឆ្នាំវកចត្វាស័ក ព.ស.២៥៣៦
​​ ត្រូវនឹងថ្ងៃទី២៥ ខែ ធ្នូ ឆ្នាំ​ ១៩៩២៕