វត្តខែ្មរនៅខេត្តត្រាវិញ

ខេត្តត្រាវិញមានវត្តខែ្មរចំនួន១៤១វត្តុ។ភិក្ខុសាមណេរតែងបួសរៀនពុទ្ធបរិស័ទខែ្មរធើ្វបុណ្យឲ្យទានជាប់សែស្រឡាយពូជអម្បូរពីដូនតាមក។គោលបំណងខែ្មរមានពីរយ៉ាងគឺះ១បួសរៀន ២ធើ្វបុណ្យឲ្យទាន។ទស្សនះព្រះសង្ឃខែ្មរនិងគ្រហស្ថមានភាពស្លូតបូតសិក្សាសូត្ររៀនតាមពុទ្ធវចននៃព្រះជិនស្រី ប្រតិបត្តិធ៌មវិន័យតាមម៌ាគាដ៏សុចរិត្តដ៏យុត្តិធម៌ជានិច្ចនិរន្តរ៍។ជាតិខែ្មរយើងបើមានទាស់ទែងខែ្វងគំនិតប៉ះទង្គិចប្រេះឆាតិចច្រើនតែបបួលគ្នាចូលវត្តរកព្រះសង្ឃជួយជំនុំជំរះឲ្យមានសាមគ្គីធម៌ឡើងវិញ បើមិនទាន់អស់ពីចិត្តគេបបួលគ្នាឡើងទៅព្រះវិហារអុចទៀនធូបស្បថមុខព្រះជីវ៍ទៀត។ខែ្មរចាស់កេ្មងតូចធំមិនចូលចិត្តទៅរកតុលាការទេ ព្រោះខែ្មរមិនស្ទាត់ជំនាញច្បាប់ព្រហ្មទណ្ឌទាំងមិនចេះច្បាប់រដ្ឋធម្មនុញទៀត។ខែ្មរសម្បុរខៅ្មពេញធើ្វស្រែចំការ ចបជំនីកជីកគាស់កាយទប់ទំនប់ដីរែកលីខ្លួនខៅ្មរលីងរលើបរលង់។ត្រូវកំដៅថៃ្ងញើស ហូរសស្រាក់ចេញពីអាត្ម័ន ខោខ្លីដួនកណ្តាច់ ដងចបធើ្វពីកូនប្ញស្សីថាំ្នងញឹក ក្រហមរលោងដេញស្រមោល ដោយការស្ទាបអងែ្អលរាល់ថៃ្ង យូរៗអ្នកកសិករសោ្តះទឹកមាត់ដាក់លើបាតដៃម្តងផ្សើមដងចបកុំឲ្យ ស្ងួតពេកពងក្រយៅដៃ។អ្នកកសិករខែ្មរជក់បារីកណ្តាលវាលស្រែមួរបារីនិងស្លឹកចេក ស្លឹកសងែ្ក ស្លឹកជ្រនៀងនិងដាស់ចិនចរ ពេលស្រេកទឹកកសិករខែ្មរផឹកទឹកស្រែតែម្តង។
ខ្ញុំនឹកអាណិតជាតិខែ្មរណាស់!មិនចេះរករឿងរ៉ាវក្តីក្តាំនឹងជាតិណាទេ ប្រាថ្នាតែសុខក្នុងជីវភាពរស់នៅសព្វថ្ងៃ។បើបានក្តីក្តាំវិញខែ្មរខ្ញុំច្រើនតែចាញ់ដោយ ស្មារតីខែ្មរគិតនឹកថា (ចាញ់បានជាព្រះ ឈ្នះបានជាមារ)

និពន្ធដោយព្រះ កេសរវិនយោ មហាត្រឹង យន់ សមេ្តចព្រះមេគណខេត្តត្រាវិញ,ជាព្រះចៅអធិការវត្ត ដីក្រហម ថ្ងៃច័ន្ទ ១កើតខែបុស្ស ព.ស.២៥៣៤ ត្រូវនឹងថ្ងៃទី១៩/១១/៩០៕