រឿងព្រះពុទ្ធនិងព្រះរាជាក្រុងសាវត្ថី

ថៃ្ងមួយព្រះពុទ្ធនិងសេ្តចបសេនទិកោសលជាព្រះចៅក្រុងសាវត្ថី,បានជួបសំណេះសំណាលរឿងប្រទេសជាតិអំពីជីវភាពរស់នៅរបស់ប្រជាជន។ព្រះអង្គទ្រង់ត្រាស់ពន្យល់ព្រះរាជាឲ្យកែទម្រង់ប្រព័ន្ធយុត្តិធម៌និងសេដ្ឋកិច្ចប្រទេស។
ព្រះសាស្តាទ្រង់ក្រើនរំលឹកព្រះរាជាសាជាថ្មីម្តងទៀតថា បពិត្រមហារាជ! ការធើ្វទុក្ខបុកមេ្នញដល់រូបកាយការធើ្វទារុណកម្មការចាប់ដាក់គុកច្រវាក់ ខោ្នះឃ្នាងនិងការប្រហារជីវិតពុំមែនជាដំណោះស្រាយសំរាប់បញ្ចប់អំពើឱក្រិដ្ឋកម្មបានទេអំពើឱក្រិដ្ឋកម្មនិងអំពើឃោរឃៅចេញមកពីសេចក្តីសេ្រកឃ្លាននិងភាពទីទ័លក្រ។មធ្យោបាយសំខាន់បំផុតសំរាប់ជួយឧបត្ថម្ភនឹងជួយការពារសន្តិភាពដល់ប្រជាពលរដ្ឋនោះមានតែខំកសាងសេដ្ឋកិច្ចជាតិឲ្យបានចំរើនរ៉ឹងមាំប៉ុណោះ។
បពិត្រមហារាជ!ការចាំបាច់ណាស់ដែលផ្តល់ ម្ហូប,អាហារ,ថ្នាំ សង្កូវ គ្រាប់ពូជនិងជីរឲ្យដល់កសិករក្រីក្រល្មមរស់នៅទីពឹងខ្លួនឯងកើត។ផ្តល់ការបុលខ្ចីប្រាក់ទុនអំពីរដ្ឋតាមការកំណត់ផ្តល់ប្រាក់ជំនួយដល់អ្នកធើ្វការមិនកើតដូចជាជនពិការនិងចាស់ជរានឹងជួយឲ្យរួចខ្លួនការបង់ពន្ធដារចំពោះអ្នកក្រតោកយ៉ាករខេករខាកយ៉ាប់យ៉ឺនឯការបង្ខិតបង្ខំនិងជិះជាន់សង្កត់សង្កិនដល់កម្មករនិងកសិករត្រូវបញ្ចប់ជាកំហិត។យើងត្រូវបើកសិទ្ធិឲ្យប្រជាពលរដ្ឋជ្រើសរើសការងារទាំងឡាយដោយសេរី។ផ្តល់ឱកាសគ្រប់គ្រាន់សំរាប់អប់រំវិជ្ជាជីវះប្រជាពលរដ្ឋដើម្បីប្រកបមុខរបរនឹងធើ្វនូវជំនួញណាដែលគេឡាញ់ចូលចិត្ត។
ម្យ៉ាងទៀតត្រូវដឹងថានយោបាយសេដ្ឋកិច្ចត្រឹមត្រូវ,ត្រូវតែពឹងទាំងស្រុងទៅលើសមត្ថភាពនឹងការចូលរួមអំពីសំណាក់អ្នកស្ម័គ្រចិត្តផង។
ព្រះអានន្ទដែលគង់ស្តាប់ការពិភាក្សារវាងព្រះរាជានិងព្រះសាស្តាក្នុងពេលនោះកំពុងកត់ត្រាទុករឿងនយោបាយនិងសេដ្ឋកិច្ចក្នុងសូត្រមួយឈ្មោះគុតទណ្ឌសូត្រ៕

និពន្ធដោយ ព្រះកេសរវិនយោ មហាត្រឹង យន់ សមេ្តចព្រះមេគណខេត្តត្រាវិញ,ជាព្រះចៅអធិការវត្តដីក្រហម ថៃ្ងច័ន្ទ១០រោច ខែបុស្សឆ្នាំមមីចត្វាស័ក ព.ស.២៥៤៦, ត្រូវនិងថ្ងៃទី២៧/០១/២០០៣ ៕