រឿងសាមគ្គីធម៌ ប្រែថាដំណើរស្រុះគ្នា

សាមគ្គីធម៌ដែលព្រះមុនីទ្រង់សរសើរ ក្បួនគម្ពីរព្រះពុទ្ធសាសនានិយាយពីការសាមគ្គីធម៌ ៣ យ៉ាងគឺ៖
១. កាយសាមគ្គី ការព្រមព្រៀងដោយកាយ
២. វចីសាមគ្គី ការព្រមព្រៀងដោយសម្ដី
៣. មនោសាមគ្គី ការព្រមព្រៀងដោយចិត្ត
បើភិក្ខុសាមណេរ ពហុស្សូត​ ចៅអាវាសវត្តណាបានរៀនសូត្រយល់ច្បាស់ប្រាកដហើយ ទាំង​បានអនុវត្តន៍តាមមាគ៌ា ដ៏ត្រឹមត្រូវទៀតនោះ អានិសង្សធម៌សាមគ្គីក៏កើតឡើងល្អណាស់ ធ្វើអ្វី ៗ ក៏​កើតតាំងពីការតូចរហូតដល់ការធំ ។ប្រសិនណាបើបែកបាក់សាមគ្គីធម៌ហើយ វត្តនោះអន្តរាយច្រើន​ប្រភេទណាស់ គឺទាស់ទែងខ្វែងគំនិតគ្នារវាងគ្រូតូចនិងគ្រូធំ រវាងសាមណេរនិងភិក្ខុ ។ល។ ផ្ទៃក្នុង​ពពុះផែះប្រេះឆាម្ល៉ឹង ៗ តើយើងជាកូនច្បងព្រះសាក្យបុត្រគិតយ៉ាងណាទៅទៀត ? ព្រះបរមគ្រូបាន​ប្រដៅពុទ្ធបរិស័ទ ៤ ពួកថា៖ ចូរកុំប្រមាទធ្វេសខ្លួនប្រាណអាត្ម័នឲ្យសោះ ខ្មាំងសត្រូវឈរជិតយើង​មិនភ្លេចទេ ។ ពេលណាយើងធ្លោយអារមណ៍ផ្ដេសផ្ដាស វាឆ្លៀតយកពេលនោះភ្លាម គឺវាចំណេញ​លើយើងទាំងស្រុង អូសទាញយើងឲ្យធ្លាក់ទៅនរកភ្នែកស្រស់ច្បាស់ទែងគួរស្ញើបស្ញែងក្រៃលែង ។
យើងទាំងអស់គ្នាត្រូវសាមគ្គីឲ្យត្រូវចំណុចទាំង ៣ យ៉ាងខាងលើនោះ ល្អណាស់! មិនត្រូវ​សាមគ្គី​ត្រឹមតែបបូរមាត់ ឮហើយទះដៃ ឬក៏សាធុឲ្យស្រួសប៉ុណ្ណោះទេ ៕

និពន្ធក៍ៈ ព្រះតេជព្រះគុណព្រះមេគណ កេសរវិនយោ មហាត្រឹង យន់ ព្រះចៅអធិការវត្តដី​ក្រហម ថ្ងៃសៅរ៍ ១ កើតខែមិគសិរ ព.ស.២៥៣៥